બીજ અંકુરાઈને અંતે શાખ નીકળે,
તણખો થયેલા દેહની રાખ નીકળે.
વળગાડ્યા સેવીસેવીને ડાળે પછી,
ઊડી ગયા જાયા જ્યાં પાંખ નીકળે.
દીકરાની રાહમાં આયખું થાકી ગયું
બૂઢી માંને લઈ એ બારસાંખ નીકળે.
ભાગ્યે ડૂબતા હોય છે દુ:ખના દરિયે,
પણ હર્ષ પીવાને લોક લાખ નીકળે.
ગઝલ શરૂ કરી ને એ ટપકી પડ્યા,
રે! ભાગ્ય! પ્રથમ ગ્રાસે માંખ નીકળે.
- મુકેશ દવે
તણખો થયેલા દેહની રાખ નીકળે.
વળગાડ્યા સેવીસેવીને ડાળે પછી,
ઊડી ગયા જાયા જ્યાં પાંખ નીકળે.
દીકરાની રાહમાં આયખું થાકી ગયું
બૂઢી માંને લઈ એ બારસાંખ નીકળે.
ભાગ્યે ડૂબતા હોય છે દુ:ખના દરિયે,
પણ હર્ષ પીવાને લોક લાખ નીકળે.
ગઝલ શરૂ કરી ને એ ટપકી પડ્યા,
રે! ભાગ્ય! પ્રથમ ગ્રાસે માંખ નીકળે.
- મુકેશ દવે
