મન (ગઝલ)

મન કાં મનમાં ને મનમાં સળવળે ?
વણફળ્યા શમણે શાથી ટળવળે ?

પર્વત આકાંક્ષાના ખડકો; પછી
ભીતર ને ભીતર આખા ખળભળે !

અંતરમાં આ વડવાનળ સળગતો,
ને રોમેરોમ લાવા બળબળે.

બિગડી સો બન જાયે જબ ભી કહીં,
સ્નેહ દીવા નજરોમાં જળહળે.

મારો જીવોજી નક્કી છે નદી,
એથી તો એ હંમેશા ખળખળે
(ગાગા ગાગા ગાગાગા ગાલગા)
 - મુકેશ દવે.
તા.૧૫/૬/૧૪

હું....છું, (ગઝલ)

હું જોમવંતી ગઝલ ને હું રસભર્યું ગીત છું,
ને અછાંદસમાં પ્રગટતું તાલબદ્ધ સંગીત છું,

જાત સાથે યુદ્ધનો બહોળો અનુભવ છે મને,
સંગ્રામનિષ્કર્ષ એટલો કે- હું હાર ને જીત છું.

ભીતરમાં ઊંડાણ છે; ઘણું ઘણું સમાઈ જશે,
ખચકાટ ના રાખ; હું કાન વગરની ભીંત છું.

તૂટી જશે ને છૂટી જશે આ બંધનો રિવાજના.
જો મનભરીને પ્રગટે કે- હું જીવનની રીત છું.

જગતની ઘટ્માળોમાં ખૂબ વલોવાયો હતો,
એટલે સત્વરૂપ પ્રગટેલું એમ તો નવનીત છું.
- મુકેશ દવે
૩/૬/૧૪

ગઝલ :- વિચારોનું ધણ

વિચારોનું આ ધણ ટોળે વળી ગયું,
ને સાલ્લું મન પણ એમાં ભળી ગયું.

વરસોના તપને ભાંગતા શી વાર !
મેનકામાં જોને ઋષિમન ચળી ગયું.

ઘૂંઘટમાં છૂપાઈને બેઠું હતું જે મૌન,
કોઈ પાલવ અડક્યું ને લળી ગયું.

બારણાંની સાથે ઊઘડી ગઈ સવાર,
કોઈ મધરાતે સૂરજને છળી ગયું.

ફાટ્વાની શક્યતામાં જિંદગીનું વસ્ત્ર
બાકી હતું થીંગડું એ ય જળી ગયું.

- મુકેશ દવે
૧૦/૬/૧૪

હાઈકુ :-તૂટ્યાં સપનાં

તૂટ્યાં સપનાં
સંધાયા ન સંધાય
બખિયા માર્યે.

- મુકેશ દવે

હઝલ --- આવે

*એક હાસ્ય રચના*

સ્વાદમઢ્યા કોળિયામાં વાળ આવે,

એથી તો ભલો વહેલો કાળ  આવે.

લાચારીની આ પરાકાષ્ઠા તો જુઓ !

હાથ ન પહોંચે ત્યાં ખંજવાળ આવે.

આ ભાગ્ય પણ અવળચંડુ હોય છે,

દોડવું જ નથી ને સામે ઢાળ આવે.

રોંઢા સુધી ભણ્યા હો તોય શું થયું ?

જીવનના હર પગલે નિશાળ આવે.

સંસારગાડું કોઈનું સુતરું ન ચાલે,

એમાંય ઉલ્લાળ અને ધરાળ આવે.

બેઉ છેડા જિંદગીમાં સરખા મળે,

વૃદ્ધ શરીરમાં સ્વભાવે બાળ આવે.

માત્ર ઘડિના બંધમાં કાંડું હતું ખૂશ,

મીંઢોળ સાથે ઘણી જંજાળ આવે..

-મુકેશ દવે
તા.૨૮/૫/૧૪

વનની વ્યથા(ગીત)

હું વન જેવું વન તોય કેવું હળાહળ પાંખું !!!
સ્વારથની કુહાડી રોજરોજ ઉકળતા હૈયામાં સાંખુ.

દોમદોમ સાહ્યબીને મારા રખોપિયાએ
વેચી દીધાનું હું ભાખું,
ધુમ્રવતી ચીમનીઓ જાય મને ગળતી
છે એવું દેખાય ઝાંખુઝાંખુ,
દાવાનળ ભીતરમાં સળગતો જાય એવા બળબળતા નિસાસા નાખું.
હું વન જેવું વન તોય કેવું હળાહળ પાંખું !!!!!!!!!!

ઝરણાંના ખળખળમાં પેસી ગ્યું શ્હેર:
ને ઝાડીમાં મયખાનું આખું,
પૂંજાભર પિકનિકમાં ખદબદતાં અંગને
કેમ કરી અળગું રાખું ?
કલબલની ચૂંદડી ઉડતીક જાય એમાં ઘોંઘાટે પાડ્યું છે બાખું,
હું વન જેવું વન તોય કેવું હળાહળ પાંખું!!!!!
--મુકેશ દવે
તા.૫/૬/૧૪