પડછાયાનું ગીત

માણસને પડછાયો ફૂટે કાં પડખે કાં આગળ-પાછળ,
બે પાટામાં ચગદાયો તોયે કાયમ થાતો સળવળ સળવળ.

રંગ બદલતો માણસ લાગે ગુલમહોર-ગરમાળો
રંગીલા માણસનો કાયમ પડછાયો કાં કાળો ?
માણસથી તો માણસાઇમાં એ ડાઘ વિનાનો ઉજ્જ્વળ!
માણસને પડછાયો ફૂટે કાં પડખે કાં આગળ-પાછળ.

કાંટાની કાંટાઈ સાથે કોમળ કોમળ લાગે,
ત્રણ ખૂણિયો માણસ કેવો કુણો તોયે વાગે !
માણસમાં હો અપાર માણસ; એની છાંયા ધૃવ સમી અવિચળ !
માણસને પડછાયો ફૂટે કાં પડખે કાં આગળ-પાછળ.
- મુકેશ દવે
 અમરેલી
તા.૨૧/૦૨/૨૦૧૯ , ગુરુવાર

વિશેષ આભાર કવિશ્રી Vijay Rajyaguru સાહેબનો કે જેમણે ગીતને યોગ્ય દિશા આપી
અને કવિશ્રી Anil Vala સાહેબે ઉશ્કેર્યો અને કવિશ્રી Sanju Valaસાહેબે ચમક આપી........

ગામગોકીરા રે'વા દ્યો - ગીત

કોઈ આછાંપાછાં અસ્તર વચ્ચે ઝાંખાંપાંખાં જીવે છે તો જીવવા દો; પણ ગામગોકીરા રે'વા દ્યો,
કોઈ ઝીણાં તાણાવાણા ગૂંથ્યાં વસ્તર નવલાં સીવે છે તો સીવવા દો; પણ ગામગોકીરા રે'વા દ્યો.

કોઈ નરબંકા આશાઓથી આંખ ભરી લઈ
દરિયાના તળિયા લગ જઈને મોતી ગોતી લાવે છે,
દાધારીંગા કોઈ બિચારા નિરાશામાં ડૂબકી મારી
કાંઠાના કાદવમાં ખૂંપી નિજના દુ:ખડાં ગાવે છે,
કોઈ મોતીમાળા ગૂંથે ને કોઈ શંખ - છીપને પ્રોવે છે તો પ્રોવા દો; પણ ગામગોકીરા રે'વા દ્યો.

કોઈ ભીનાંભીનાં વાદળ થઈને વરસે
ને કોઈ મૃગજળ લીપ્યાં રણ બનીને તરસે છે,
કોઈ ઝાકળબૂંદે મર્માળાં થઈ હરખે
ને કોઈ સરવરની લહેરોમાં બેસી કણસે છે,
કોઈ અમરતની પ્યાલીને છોડી ઝેરકટોરા પીવે છે તો પીવા દો; પણ ગામગોકીરા રે'વા દ્યો
- મુકેશ દવે
અમરેલી, 
તા.૧૫/૦૨/૨૦૧૯, શુક્રવાર