રવિવાર, 18 ઑગસ્ટ, 2019

ફરી પધારેલ જુવાની - ગીત

હજુ હમણાં અઢારમુ બેઠું.
બાવડેથી ઝાલીને મોતિયાના ઝાળાને આંખથી ઉતારોને હેઠું,
હજુ હમણાં અઢારમુ બેઠું. 


ધોળાધફ્ફ વાળ એ તો ભ્રમણાનું મૂળ 
                             એ મૂળિયાને મૂળમાંથી વાઢો,
અંગઅંગ ધબૂકે એ ધસમસ ધ્રુજારીની
                               ધણધણતી ડાળોને બાંધો,
દલડામાં ફાટફાટ દરિયા ઉભરાયા ને ગઢપણ રહ્યું છે બહુ છેટું.
બાવડેથી ઝાલીને મોતિયાના ઝાળાને આંખથી ઉતારોને હેઠું,
હજુ હમણાં અઢારમુ બેઠું.

આંખોમાં કલરવતાં પંખીઓ બેઠાં ને
                              કાનમાં જઈ શમણાંઓ ઊગે,
ચહેરાની સળુઓમાં ઝરણાં થ્યા વ્હેતાં
                              વળી નસનસમાં ગીત એના ગૂંજે,
દેહનો દેખાવ હવે ડોસલો ભલેને હોય એમાં અઢારમુ પેઠું.
બાવડેથી ઝાલીને મોતિયાના ઝાળાને આંખથી ઉતારોને હેઠું,
હજુ હમણાં અઢારમુ બેઠું.

- મુકેશ દવે
અમરેલી
તા.૧૮/૦૮/૨૦૧૯, રવિવાર

ટિપ્પણીઓ નથી:

ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો