ગુરુવાર, 30 જુલાઈ, 2020

ગ્રામ્ય પ્રભાત - ગીત

વલ્લોણાંના નાદ ને માંજરના સાદ
ગામ થઈ ગ્યું રે આખું પ્રભાત.

ઝાકળમાં ન્હાતી આ સીમ દિયે દોટ
પાદરમાં વાયરાએ છોડી છે પોઠ,
ઊગ્યો છે ભાણ પણે સરવરની પાળ
ને પૂરવમાં પ્રગટી છે સિંદુરી ભાત,
ગામ થઈ ગ્યું રે આખું પ્રભાત.

ચાડિયાની આંખોમાં જાગ્યો છે ફેરફાર
ને ફળિયામાં વહી રહી કલબલની ધાર,
પાંખમાં અંધાર લઈ નિશાચર ફરારને
ચાડિયાની આંખામાં ડૂબી ગઈ રાત,
ગામ થઈ ગ્યું રે આખું પ્રભાત.
- મુકેશ દવે 
હાથબ(બંગલો) 
તા.૦૧/૦૪/૧૯૮૫, સોમવાર

ટિપ્પણીઓ નથી:

ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો