તરણાંને વંટોળો ફંગોળે એમ એણે ફંગોળી દીધો ગુમાનમાં,
ફટ્ રે કરમ ! હું તો ઓળઘોળ થઈ ગ્યો વેરાનમાં.
પ્રીત્યુની આશ લઈ ખેતર ખેડ્યાં ને
એમાં વાવ્યા'તા સમણાંના બી,
કૂંણેરી પ્રીતવેલ પાંગરીને ક્હેતી કે
વ્હાલપના પાણીને પી,
હૈયામાં કોળેલાં મોતી શા મોલ ભલાં બાળીને ચાલ્યાં ગ્યાં તાનમાં.
ફટ્ રે કરમ ! હું તો ઓળઘોળ થઈ ગ્યો વેરાનમાં.
રણની રેતીમાં મેઘ ધોધમાર વરસે ને
તોય એમાં રહેતો નહીં ભેજ,
સીંચણિયાં સીંચીને કેટલાં હું સીંચું પણ
ભીંજે નહીં સૂક્કીભઠ્ઠ સ્હેજ,
ઝાંઝવાનાં છળથી કૈં કામણ પથરાયાં કે રહેવાયું નૈ જરાં ભાનમાં.
ફટ્ રે કરમ ! હું તો ઓળઘોળ થઈ ગ્યો વેરાનમાં.
- મુકેશ દવે
પાન્ધ્રો
તા.૨૬/૦૯/૨૦૨૧, રવિવાર
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો