*એક હાસ્ય રચના*
સ્વાદમઢ્યા કોળિયામાં વાળ આવે,
એથી તો ભલો વહેલો કાળ આવે.
લાચારીની આ પરાકાષ્ઠા તો જુઓ !
હાથ ન પહોંચે ત્યાં ખંજવાળ આવે.
આ ભાગ્ય પણ અવળચંડુ હોય છે,
દોડવું જ નથી ને સામે ઢાળ આવે.
રોંઢા સુધી ભણ્યા હો તોય શું થયું ?
જીવનના હર પગલે નિશાળ આવે.
સંસારગાડું કોઈનું સુતરું ન ચાલે,
એમાંય ઉલ્લાળ અને ધરાળ આવે.
બેઉ છેડા જિંદગીમાં સરખા મળે,
વૃદ્ધ શરીરમાં સ્વભાવે બાળ આવે.
માત્ર ઘડિના બંધમાં કાંડું હતું ખૂશ,
મીંઢોળ સાથે ઘણી જંજાળ આવે..
-મુકેશ દવે
તા.૨૮/૫/૧૪
તા.૨૮/૫/૧૪
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો