તારા અંતરમાં અંધાર પડ્યો; અજવાળું ખોલ,
ને હૃદિયો માંહે ઠેબે ચડ્યો; અજવાળું ખોલ,
એમાં એનો દોષ નથી; એના સ્થાને એ ઊભો,
એ પથ્થરને તું શું કામ નડ્યો ? અજવાળું ખોલ.
તારા પગની હેઠળ જેને કચડીને રગદોળી,
ભૈ એ માટીએ જ તને ઘડ્યો; અજવાળું ખોલ.
ભીતરમાં લપાઈને બેઠો; તો પણ ઘાયલ થઈ ગયો,
તું, તું સાથે ધૂંઆધાર લડ્યો; અજવાળું ખોલ.
સૌ છે ઝળહળ ઝળહળ ને તું ડમ્મર થઈને લથડે,
એવો અંધારાનો કેફ ચડ્યો; અજવાળું ખોલ.
- મુકેશ દવે
અમરેલી
તા. ૧૭/૦૮/૨૦૨૦, સોમવાર
૧૪ * ગા
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો