અને તું - રિવ્યુ

કવિશ્રી Ashok Jani "આનંદ" સાહેબના ગઝલ સંગ્રહ "... અને તું" માં ડૂબકી મારવાનો અવસર મળ્યો. હકારાત્મક દૃષ્ટિકોણ અને હકારાત્મક જીવન માટેના નિર્દેશોથી ભરપૂર ગઝલ સંગ્રહ છે પહેલાના વખતમાં કાંટો વાગે ત્યારે ગામના વાળંદ પાસે જતાં. એ ચીપિયા વડે આસ્તે આસ્તે કાંટા ફરતી ચામડી દૂર કરે અને પછી સટ્ટ દઈ કાંટો ખેંચી કાઢે... અશોકભાઈની રચનાઓમાં આ જ વિશેષતા... હળવી રીતે વાત રજૂ કરે અને પછી ઊંડેથી એકાદ સંવેદન ખેંચી લાવે... આ જ ચમત્કૃત્તિ શૅ'રમાં ગઝ્લિયત ભરી દે છે.જૂઓ :- * આજે પણ રુંવાડે દીવા પ્રગટે, બચપણની ઘટના એકાદ અને તું. * આઈનો રોજ પૂછ્યા કરે છે મને, બહાર ઊભો બીજો કોણ છે શખ્સ આ. આંખ બંધ થઈ ગઈ તોય દેખાય છે, કોણ ચીતરી ગયું આંખમાં દૃશ્ય આ. * શ્વાસોના જુઓ સૂમસામ ખાલી શહેરમાં, તું આવી ને વસંત પાલખી જો નીકળી * હળવી ક્ષણ જ્યાં મળશે ઊઠાવી લે, હલકો કરશે તારા હૈયાનો બોજ. * ચાખ્યા તું કરજે ફળ મીઠાં કાયમ મજા લઈને અલ્યા, આ જે ઊગ્યો આંબો નથી પણ મિત્રતાનું ઝાડ છે. * નથી હું પાર્થ-સુત, ના કૃષ્ણ મારા થાય છે મામા, છતાં સાતે આ કોઠેથી નીકળતા આવડી ગયું છે. * એકાદ-બે મોતી મઝાના જો મળે તો રાજીપો, જિન્દગીભર કેટલી તેં છીપો ચાળી હશે. * જો પ્રતીક્ષા બારીએ ડોકાય છે, પણ ઉદાસી બંધ રાખે બારણું. * ચાલો ઉદાસીને હવે ખંખેરીએ, પીંછાની જેમ કોઈના સ્પર્શ્યાની વાત છે. * સતત પંપાળી પંપાળીને જે મોટો કર્યો છે એ, અહં નામનો સિક્કો હવે ક્યાં જઈ વટવું હું. * ક્યાં ક્યાં સુધી ગયા'તા બંસીન સૂરની પાછળ, ભીના એ સૂરમાં છૂપો ચિત્કાર પણ હતો, ને ! * ટાઢ, તડકો, વરસાદ, કાંટા ઝાંખરા, આ બધાંથી પણ કદી રસ્તો અમે બાંધ્યો હતો. * જાતને હું છેતરું તો ક્યાં સુધી? એક અંદર આંખ છે શું થઈ શકે? * સાવ કોરી સ્લેટમાં માંડ્યો'તો એ, જિંદગીના દાખલાનું શું થયું ? * હવે કોલાહલોનું આ નગર એકાંતને ઝંખે, અહીં એક આમ માણસ રોજ હપ્તેથી મરાયો છે. * આંખની ભીનાશ મિત્રો જોઈ ના લે એટલે, મેં સતત વરસાદને વરસાવવાની હઠ કરી. * હાથમાં લથબથ મળે છે રોજ એ તો, છપું વાંચી રક્તની આદત પડી છે. * વ્યથા સાથે અમારી આમ તો પહેચાન જૂની છે, તમે જોઈ શકો તો શબ્દમાં ડૂસકાંઓ સૂતા છે. * એટલે ના નજર મિલાવી મેં, ક્યાંક મર્યાદા લોપાતી'તી લ્યો. * જાવું છે સામે પાર આ આંશી તુફાનમાં, કરવું શું મારે આ છિદ્રાળુ નાવનું. * સાંભળી શકશો મને પણ બેસૂરાને, કોઈ તૂટેલી વીણાના તાર જેવો. * યાદ મારા મનના પુસ્તકમાં રહે, ડાયરીની ઓશિયાળી એ નથી. *પછેડી વ્યથાની ઓઅઢી લઈને, સહુને સુખોની સખાવત કરી છે. * તમે આઈનો થઈને આવ્યા અને, મને ખૂદને મળવાનો મોકો મળ્યો. * આમ તો સંબંધના બસ વિસ્તરે છે વર્તુળો, તોય નાની ચાપ આ ત્રિજ્યા વિનાની થઈ ગઈ. * કાગડા-ચકલાં ખભા પર બેસીને કિલ્લોલતાં, ચાડિયા માફક હવે ના ખોડ ખેતરમાં મને. * ચાલો પેલા બાળકની આંખોમાં જઈને રમીએ એની આંખે વિસ્મય જેવું ટપકે કેવું છે ! * ચોતરફથી ઉત્તરો પડઘાય છે, પણ હવે લ્યો પ્રશ્ન જેવું કંઈ નથી * આમ તો ચર્ચાઉં છું કાયમ અહીં, તોય લોકો પૂછે મારું નામ છે. * માંડ ઠારું આંસુ છાંટી આ ભભૂકતી આગને, ત્યાં ફરી સળગ્યાં કરે છે જો ખરી છે વેદના. * ના નથી ગાદી ને તકિયા ના પલંગો પણ, આ પછેડી ચી અને બસ એ જ ચાદર છે. * બાગમાં મહેંકી જવું ગમતું મને, શીશીમાં પુરાઉં એવો હું નથી. * એકલી ભીંતો ચણીને શું કરું ? બારણું, બારી ને છત પણ જોઈએ. * દોસ્ત, તારી આવડતની દાદ દું, ઘોળીને પી જાય તું આઘાતને. * યાદની બે-ચાર ખીંટી મનભીંતે ખોડાઈ છે, થઈને પહેરણ કોઈ ખૂદને ટાંગવામાં વ્યસ્ત છે. * છમ્મ દઈને સાવ ઠંડી પાડવા, વાસના બેહદ જરા ભડકાવી જો. * પથ કદી હોતો નથી, કંડારવાનો હોય છે, એટલે જીવન ઘણા કેડી બની અંકાય છે. * કેટલા યુગથી બનાવી માણસો થાક્યો હશે, કોઈ નવતર આપણે ઈશ્વર બનાવી જોઈએ. * મનમાં છો તિરાડ હતી પણ, ચહેરા પર તો આદર રાખ્યો. .