ખળખળતું મનમોજી ઝરણું ખેતર વચ્ચે નીક થઈને વહે જુઓને છે ને કળજગ !
નદી થવાનું શમણું ખેતરશેઢે ઝાકળબૂંદ બનીને રહે જુઓને છે ને કળજગ !
પથ્થર ફાડી ઊગવાની ભરી હામ છે તોયે
ડાભોળા થઈ ઊગી નીકળતા બંજર ભોંયે,
લોહી લીલપનું નસનસમાં લઈ જન્મે છે પણ જઈ પીળપને લહે
જુઓને છે ને કળજગ !
છોને ઘટમાં ઘોડા થનગન ને ખચ્ચરની અસવારી,
આતમ પાંખો ફોગટ વિંઝે ફફડે મારીમારી,
આંખો એવી ભોમને બદલે કરમફૂટલી આંગળીઓ ને ચહે જુઓને છે ને કળજગ !!
ખાબોચિયે જઈ ડૂબકી મારી શંખ છીપલાં લાવે,
સાચુકલાં મોતી ન પરખે ફટકિયા લઈ આવે,
સાતે સાગર વગર વલોણે પોતે વલોવ્યા - જઈ દુનિયાને કહે
જુઓને છે ને કળજગ !
- મુકેશ દવે
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો