ટોળે વળીને ભલે કૂંડાળે બેઠા પણ ટોળામાં આપણે ના હોઈએ,
આવા કેવા તે યુગમાં જીવીએ !
બોલવાનું કામ હવે ટેરવાએ ઝીલ્યું તો
હોઠ જાણે અધખૂલ્લો ઝાંપો,
દૂર લગી નજરોને કોણ હવે માંડે છે ?
આંખોમાં ઉમટ્યો અંધાપો,
પોતાની જાતમાંથી નીકળીને બ્હાર હવે આપણે જ આપણને ખોઈએ.
આવા કેવા તે યુગમાં જીવીએ !
ખુદને વિસ્તારવાનું મૂઠ્ઠીમાં મૂકી ચાલ્યાં
જગની વિશાળતાને શોધવા,
પોતીકાં ડાળપાન ઝંઝેડી નાખી મંડ્યા
ઉછીના તોરણિયાં માંડવા,
પોતાના જાળામાં ગૂંથાતા ગૂંથાતા આપણને અટવાતા જોઈએ.
આવા કેવા તે યુગમાં જીવીએ !
- મુકેશ દવે
પાંધ્રો, તા.૦૭/૧૦/૨૦૨૧, ગુરુવાર
આવા કેવા તે યુગમાં જીવીએ !
બોલવાનું કામ હવે ટેરવાએ ઝીલ્યું તો
હોઠ જાણે અધખૂલ્લો ઝાંપો,
દૂર લગી નજરોને કોણ હવે માંડે છે ?
આંખોમાં ઉમટ્યો અંધાપો,
પોતાની જાતમાંથી નીકળીને બ્હાર હવે આપણે જ આપણને ખોઈએ.
આવા કેવા તે યુગમાં જીવીએ !
ખુદને વિસ્તારવાનું મૂઠ્ઠીમાં મૂકી ચાલ્યાં
જગની વિશાળતાને શોધવા,
પોતીકાં ડાળપાન ઝંઝેડી નાખી મંડ્યા
ઉછીના તોરણિયાં માંડવા,
પોતાના જાળામાં ગૂંથાતા ગૂંથાતા આપણને અટવાતા જોઈએ.
આવા કેવા તે યુગમાં જીવીએ !
- મુકેશ દવે
પાંધ્રો, તા.૦૭/૧૦/૨૦૨૧, ગુરુવાર
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો