ગઝલ - એક જણ જીવી ગયો

ભક્તિનો આધાર લઈને એક જણ જીવી ગયો,
ભીતરી શૃંગાર લઈને એક જણ જીવી ગયો.

દર્દ માંગ્યું ને છતાં થોડુંઘણું પણ ના મળ્યું,
ચેન પારાવાર લઈને એક જણ જીવી ગયો.

જે વળી જોયાં હતાં એ ના કદી પૂરાં થયાં,
સ્વપ્ન ભારોભાર લઈને એક જણ જીવી ગયો.

જ્યાં જતો ત્યાં ફૂલવાડી સામટી ખીલી જતી,
મ્હેકનો વિસ્તાર લઈને એક જણ જીવી ગયો.

કેટલી શ્રદ્ધા હશે ! મઝધારમાં ગાતો રહ્યો,
તૂટલી પતવાર લઈને એક જણ જીવી ગયો.

ભીંત પર થાપા લગાવી આંગણું સૂનું થયું,
"બાપુ !"નો ભણકાર લઈને એક જણ જીવી ગયો.

નાદ એનો જ્યાં વહે ત્યાં મુગ્ધતા વ્યાપી જતી,
વાંસળીનો ભાર લઈને એક જણ જીવી ગયો.
- મુકેશ દવે
પાંધ્રો, તા.૦૬/૧૦/૨૦૨૧, બુધવાર

ગાલગાગા ગાલગાગા ગાલગાગા ગાલગા