અછાંદસ -

આવું તે કેવું કૌતુક !!!!

૧૦'બાય ૧૦'ની ઓરડીમાં ઘોડા દોડે ?

આંસુનાં એક ટીપાંથી સાગર ખારો થાય ?

ભમરો તડકો લઈને ઊડે ?

માછલીની આંખમાં દરિયો ઘૂઘવે ?

પાંપણના પછવાડે નદીઓ વહે ?

જામને અડકો કે કલમને પકડો ને હાથ બળે ?

ચાંચમાં આકાશ લઈને પંખી ઊડે ?

રાખમાંથી કોઈ સજીવન થઈ બેઠું થાય ?

કાનથી કવિતા વાંચી શકાય ?

સૂર્ય ખૂદથી દાઝે ?

ચશ્માના લેન્સ સાફ કરીએ તો રાતરાણીની સુગંધ આવે ?

ઝાકળબૂંદમાં સૂરજ ડૂબે ?

પોતાના ખભે પોતાની જ લાશ ઉંચકાય ??

શ્વાસનું હાડપીંજર હોય ?

મૃગજળમાં નાવડી તરે ?

પંખીને જોઈને દરિયો ઊડે ?

મ્હેંક પર લીસોટો કે ઘસરકો પડે ?

તરણું ઝાકળની ઝાંઝરી પહેરે ?

આ બધું કૌતુક કરવું

ના જાદુગરના ખેલ ..

એ તો

શબ્દસોદાગરના ખેલ....

ભૈ

કવિ થઈ જન્મવું પડે

કે જન્મીને

કવિ થવું પડે .....

- મુકેશ દવે

અમરેલી તા.૨૫/૦૨/૨૦૧૭