એકને ભણાવ્યું; ને બીજું ભણે છે,
મા હજુય એના શમણાં લણે છે.
જાત પૂરી દીધી ભીંતકોચલામાં,
પ્રૌઢા ઊંબરને લક્ષ્મણરેખા ગણે છે.
પીંડલે જિંદગીનો નિચોડ બાંધી ,
રોટલી સાથે હવે સ્મરણો વણે છે.
સંબંધો ગૂંથવામાં હોમી દીધેલું,
આખું શરીર પંડ- પીડા જણે છે.
અસ્તિત્વને માટે મથી ખૂબ લીધું,
હાર અંતે પામી એ ખૂદને હણે છે.
- મુકેશ દવે
તા.૦૮/૦૯/૨૦૧૪
મા હજુય એના શમણાં લણે છે.
જાત પૂરી દીધી ભીંતકોચલામાં,
પ્રૌઢા ઊંબરને લક્ષ્મણરેખા ગણે છે.
પીંડલે જિંદગીનો નિચોડ બાંધી ,
રોટલી સાથે હવે સ્મરણો વણે છે.
સંબંધો ગૂંથવામાં હોમી દીધેલું,
આખું શરીર પંડ- પીડા જણે છે.
અસ્તિત્વને માટે મથી ખૂબ લીધું,
હાર અંતે પામી એ ખૂદને હણે છે.
- મુકેશ દવે
તા.૦૮/૦૯/૨૦૧૪
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો