શુક્રવાર, 3 ફેબ્રુઆરી, 2017

ગઝલ - હું જ મારો રસ્તો

હું જ મારો રસ્તો ને હું જ મારી કેડી,
જાય જો તૂટી આ હું પણાની બેડી.

ઝખ્મ વીના આખું અધુરું જીવન લાગે,
કષ્ટ જો આવે; દોડી લઉં હું તેડી.

એમની કૃપાથી પંગુ હું પ્હોંચ્યો'તો,
ખૂબ ઊંચી મારા સંત કેરી મેડી.

સાધુ ધર્મ સ્તંભ ને ધરમની ધ્વજા,
ખૂદ રોપાયા ત્યાં ભૂમિ બંજર ખેડી.

રોમરોમ મારા સુરભિત થૈ ઊઠ્યા,
ભાંગતી રાતે જ્યાં ભજન હેલી છેડી.
- મુકેશ દવે

તા.૦૭/૧૦/૨૦૧૪

ટિપ્પણીઓ નથી:

ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો